ഒരിക്കല്‍ മാത്രമേ നിങ്ങള്‍ എന്നെ കൈകൊട്ടി വിളിക്കാറുള്ളൂ... ചിലപ്പോള്‍ ഏതെങ്കിലും പുഴയുടെ ഓരത്ത്... അതുമല്ലെങ്കില്‍ തൊടിയിലെ - മരണം മണക്കുന്ന- ചാര തറയില്‍... ചിലപ്പോള്‍ കടലോരത്ത്...
മുറ്റത്ത്‌ വെറുതെ- ഇറങ്ങുമ്പോളും, കറങ്ങുമ്പോളും- നീട്ടി തുപ്പിയും... ഉറക്കെ ആട്ടി പായ്ച്ചും- കറുപ്പിനെ വെറുക്കുന്നവര്‍... അപ്പോള്‍ ഞങ്ങള്‍ ചിലപ്പോള്‍ മരണത്തെ സ്നേഹിച്ചു പോകും- തെറ്റാണെന്ന് അറിഞ്ഞിട്ടും.
ബലി തറയില്‍ അല്ലാതെ- അല്പം ദയ, ഒരു നോട്ടം, ഒരു വര്‍ത്തമാനം- ചിലപ്പോഴൊക്കെ അല്പം മധുരം - അറിഞ്ഞുകൊണ്ട്. അത്രയൊക്കെയേ - ഞങ്ങള്‍ ആഗ്രഹിക്കാറുള്ളൂ..
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ