കുപ്പിവളകള്
കുപ്പിവളകള്പോലെ ആയിരുന്നു ജീവിതം. എത്ര സുന്ദരമായി ഞാനണിഞ്ഞ കുപ്പിവളകള് എന്റെ കയ്യില് നിന്നും അറിയാതെ എപ്പോഴോ ഓരോന്നായ് പൊട്ടിതകര്ന്നു മണ്ണിലേക്കു വീണു...എന്നാലും കാലമുരുണ്ടപ്പോള് മഴ കഴുകിയെടുത്ത മണ്പുതപ്പില് നിന്നും മുളച്ചുപൊന്തി പലയിടത്തായി ചിതറിക്കിടന്നിരുന്ന പാതിപൊട്ടിയ വളപ്പൊട്ടുകള് പെറുക്കിയെടുത്ത് ഒത്തവര്ണം ഒത്തുനോക്കി സ്നേഹം നിറച്ച ഒരു ചിമ്മിനി വിളക്കത്തുരുക്കിവളച്ച് ഒരു മാലയാക്കിയെന്റെ സുന്ദരമായ ജീവിതം ഞാന് വീണ്ടെടുത്തു...
പൊട്ടി തകര്ത്തതൊന്നും കുപ്പിവളകള് ആയിരുന്നില്ല...
എന്റെ കിനാക്കളുടെ ചില്ലു കൊട്ടാരമായിരുന്നു!
പക്ഷേ ...ചിലത് നഷ്ടപെടുത്താതെ ചിലത് നേടാനാവില്ലല്ലോ?..