മണ്ണിനെ പുല്‍കാന്‍ കൊതിച്ചു...
എത്ര നാള്‍
വെയിലറ്റു മയങ്ങി കിടന്നു
എത്ര നാള്‍
മണ്ണില്‍ വീണുരുകിയലഞ്ഞു .....
എന്നിലും നനവ് പടര്‍ന്നു...
സൂര്യനെ നോക്കിയെന്‍റെ....
തുടിപ്പുമുണര്‍ന്നു....
പതിയെ ഉയര്‍ന്നും
കാറ്റില്‍ തളര്‍ന്നും
മഴയില്‍ നനഞ്ഞും
ഞാനും വളര്‍ന്നു .......
ഒരായിരം കിളികള്‍ക്ക്
കൂടൊരുക്കിയും
ശരീരവും മനസ്സും
എനിക്കുള്ളതൊക്കെയും
വേനല്‍പ്പകലില്‍
നടന്നു തളരുന്നോരെന്റെ
വേദന തിന്നുന്ന
മാനവര്‍ക്കു നല്‍കിയും
ഒരായിരം ശിഖരങ്ങളായ്
ഇന്നു ഞാനും വളര്‍ന്നു ............ !!!
അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:
ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ