2011, സെപ്റ്റംബർ 2, വെള്ളിയാഴ്‌ച

നിന്നെ മറന്നെന്നു കരുതി  

ആശ്വസിക്കുമ്പോഴും ,

ഇടയ്ക്ക് ,

നിന്‍റെ മേല്‍വിലാസമന്യേഷിച്ച്,

ഒറ്റയ്ക്കും തെറ്റക്കുമായി 

ചില വാക്കുകള്‍ 

എന്‍റെ വീട്ടുപടിക്കലെത്താറുണ്ട് . 

ഇരുമ്പു പട്ടയടിച്ച,

         അടച്ചിട്ട വാതിലിനു മുന്‍പില്‍ 

         നിന്ന് പരുങ്ങാറുണ്ട് 

         കണ്ണുകളില്‍ ദൈന്യം നിറച്ച് 

       കാത്തു കാത്തിരിക്കാറുണ്ട് .

       ഒരു ദിവസം ഒരു പൂ പോലെ 

       വാടി തളര്‍ന്നു വീഴും .

       പിന്നെയെങ്ങോട്ടോ 

        മറയും .

അഭിപ്രായങ്ങളൊന്നുമില്ല:

ഒരു അഭിപ്രായം പോസ്റ്റ് ചെയ്യൂ